سه‌شنبه ۶ آذر ۱۴۰۳ |۲۴ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 26, 2024
ماه رمضان

حوزه/ آنکه لذت عبادت و بندگی تو را بچشد، هرگز حاضر نخواهد بود، این لذت بی‌انتها را با لذت‌های زودگذر دنیا مبادله کند... .

خبرگزاری حوزه| دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان

《اللهمّ حَبّبْ الیّ فیهِ الإحْسانَ
خدایا، در این ماه نیکی‌ها را محبوب من گردان》

آنکه لذت عبادت و بندگی تو را بچشد، هرگز حاضر نخواهد بود، این لذت بی‌انتها را با لذت‌های زودگذر دنیا مبادله کند...
و آنکه نور احسان و اطاعت از تو را درک کند، هرگز حاضر نخواهد بود، در ظلمتکده زشتی‌ها خویش و نافرمانی از تو تنفس کند...

پیامبرخدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: برترین مردم کسی است که عاشق عبادت شود؛ پس، دست در گردن آن آویزد و از صمیم دل دوستش بدارد و با پیکر خود با آن در آمیزد و خویشتن را وقف آن گرداند؛ و او را باکی نباشد که دنیایش به سختی گذرد یا به آسانی. اصول کافی

رسیدن به لذت عبادت و بار یافتن در محضر حضرت حق، تنها زمانی میسر و ممکن می‌گردد که آیینه قلب آدمی از هرگونه قذارت و آلودگی پاک و مصفا شود، به گونه‌ای که در آن جز نقش «خدای واحد» هیچ نماند و البته پس از رسیدن به آن مقام و مرتبت، حصول معنویت و لذت عبادت خودبه‌خود و به فضل لا ینقطع الهی حاصل می‌شود و هر کس به آن مقام راه یابد، هرگز میل به بازگشت به لذت‌های دنیا را در سر نمی‌پروراند. چنان انسانی زندگی دیگری را شروع می‌کند و ما که دستمان از این مقامات رفیع تهی است، با حسرت به آنان که راه یافتند باید بگوییم طوبا لکم و صد البته که هرگز از رحمت خداوند مأیوس نیستیم و از عمق جان از او می‌خواهیم که
حبب الی احسان؛ لذت احسان به خلق و عبادت خالق را محبوب ما هم بگرداند...

《وکَرّهْ الیّ فیهِ الفُسوقَ و العِصْیانَ
و در این ماه زشتی‌ها و نافرمانی‌ها را مورد کراهت من قرار ده》

حکمای شیعه در تعریف عصمت از گناه (که در انبیاء و ائمه معصومین به صورت کامل و در اولیاء الهی و بندگان صالح در مرتبه بعدی و به صورت جزئی‌تر وجود دارد) آورده‌اند؛ عصمت ملکه‌نفسانی است که شخص معصوم با وجود اینکه توان و اختیار انجام نافرمانی از دستورات الهی را دارد، هرگز مرتکب آن نمی‌شود.
این کراهت از فسق و فجور و عصیان، بواسطه شناخت کامل آنها از عواقب گناه است...
معصومین و در مرتبه پایین‌تر بندگان صالح خداوند، بوی تعفن و زشتی گناه را به وضوح درک می‌کنند و لذا حتی فکر انجام نافرمایی خداوند نیز به ذهنشان خطور نمی‌کند.
آیا تا به حال به ذهن یک فرد عاقل رسیده‌است که فضولات خورد را تناول کند؟ چرا؟ پاسخ روشن است چون بوی تعفن و پلیدی نجاست را به وضوح درک کرده‌است و یک فرد عاقل نه اینکه از این عمل کراهت دارد، بلکه فکر انجام آن هم به ذهنش خطور نمی‌کند...
گناه و معصیت الهی به مراتب متعفن‌تر، زشت‌تر و مشمئزکننده‌تر از خوردن فضولات انسانی است، برای آنانکه خوب می‌اندیشند و باطن امور عالم را با چشم دل می‌بینند.
لذا راهکار تنفر یافتن از فسق و عصیان، شناخت و درک زشتی و پلشتی آن است، همانطور که راهکار علاقه‌مند شدن به احسان و بندگی الهی دیدن نور و زیبایی آن با چشم عقل و ضمیر روشن است.

《 وحَرّمْ علیّ فیهِ السّخَطَ والنّیرانَ بِعَوْنِکَ یا غیاثَ المُسْتغیثین
و در این ماه خشم و آتش برافروخته را بر من حرام گردان، به یاری‌ات ای فریادرس دادخواهان》

ای فریادرس دادخواهان، من در این لحظه و همه لحظات و هم در این روز و همه روزها و هم در این ماه و همه ماه‌ها و هم در این سال و همه سال‌ها به درگاه تو توبه میکنم و از تو طلب غفران و رضوان دارم و هم‌نوا با کمیلِ علی علیه‌السلام می‌خوانم:

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتی تَهْتِکُ الْعِصَمَ
خدایا! بیامرز برای من آن گناهانی را که پرده حرمتم می‌درد

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتی تُنْزِلُ النِّقَمَ
خدایا! بیامرز برای من آن گناهانی را که کیفرها را فرو می‌بارند

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتی تُغَیِّرُ النِّعَمَ
خدایا! بیامرز برایم گناهانی را که نعمتها را دگرگون می‌سازند

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتی تَحْبِسُ الدُّعاءَ
خدایا! بیامرز برایم آن گناهانی را که دعا را باز می‌دارند

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتی تُنْزِلُ الْبَلاءَ
خدایا! بیامرز برایم گناهانی که بلا را نازل می‌کند.

اَللّهُمَّ اغْفِرْلی کُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ وَ کُلَّ خَطیئَةٍ اَخْطَاْتُها
خدایا! بیامرز برایم همه گناهانی را که مرتکب شدم، و تمام خطاهایی که به آنها آلوده گشتم.

اَللّهُمَّ اِنّی اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ بِذِکْرِکَ وَ اَسْتَشْفِعُ بِکَ اِلی نَفْسِکَ
خدایا! با یاد تو به سویت نزدیکی می‌جویم، و از ناخشنودی تو به درگاه خودت شفاعت می طلبم

وَ اَسْئَلُکَ بِجُودِکَ اَنْ تُدْنِیَنی مِنْ قُرْبِکَ وَ اَنْ تُوزِعَنی شُکْرَکَ وَ اَنْ تُلْهِمَنی ذِکْرَکَ
و از تو خواستارم‌ به جودت مرا به بارگاه قرب خویش نزدیک گردانی و سپاس خود را نصیب من کنی، و یادت را به من الهام نمایی

محمدصادق‌ناطقی

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha